****
serca nasze
w żalu pogrążone
myśli nasze
w smutku zatopione
dusze nasze
tak bardzo zranione
w cierpieniu skulone
skazane i strącone...
z czyjego rozkazu ?!
za karę ? za grzech ?
cisza...
ona nie mówi
milczy
cisza ogarnia
połyka
a potem znika
w zgiełku codziennym...
próżno szukać odpowiedzi
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.