Wiersz sześćset czterdziesty...
Na chwil parę
potrzebne mi są
żelazne zęby
bym swoich sobie nie połamał
by raz na zawsze
rozgryźć ten orzech nienawiści
co ból zadaje
zabijając w nas miłość.
I wszystkim wam życzę
byście szybko doszli do wniosku
że miłość to nie żaden biznes
ona jest uboga
zawsze daje puste serce.
autor
neplit123
Dodano: 2022-02-15 16:43:42
Ten wiersz przeczytano 356 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ale powoduje, że serce doświadcza wszystkiego, o co
każdy człowiek zabiega... Ładnie i refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Serce, jak biała karta, to my ją zapisujemy, oby
pięknymi słowami, czynami i czułością.
Pozdrawiam :]