Wiersz sześćset czterdziesty piąty

Pośród wszystkich prawd
szukaj tych co śmiać ci się pozwolą
bo już najwyższy czas
by kłamstwo się smuciło
by człowiek się śmiał.
Dziś oczom daj odpocząć
bo one odpoczynku pragną
za dużo krzywd i zła widziały
a ty się pokłoń nisko
nadziei by sobie precz nie poszła.
Pamiętaj o tym codziennie
śmierć do raju nie wejdzie
lecz życie do piekła może się stoczyć
gdzie pójdziesz w ostatnią drogę
w ten piekielny ogień
czy na rajskie wody
niewiara cię spali
wiara zaś zbawi.

autor

neplit123

Napisany: 2022-02-20 Dodano: 2022-02-20 13:32:37

Ten wiersz przeczytano 374 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie