Wiersze na wietrze
Pisane wiatrem w powietrzu wiersze.
Wszystkie chcą istnieć, każdy być
pierwszy.
Mało który wzbije się w przestrzeń.
Słońce wysuszy lub spadnie z deszczem.
Słowa wyniosłe kwiatami ozdobione.
Pisane sercem giną też i one.
Serce ich pragnie, rozum odrzuca.
Pragnienie strzałą, dusza jak kusza.
Coraz wyżej, mocniej, celniej.
Czy kiedyś który szczyt zdobędzie?
Dla ogółu żaden, wszystkie na stracenie.
Dla jednostek każdy niesiony promieniem.
autor
Gorzka_kawa
Dodano: 2024-02-10 09:39:53
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Podobno dobry wiersz zdarza się rzadziej, niż
rozjechany borsuk na szosie...
Zawsze się znajdą jacyś odbiorcy :)
Pozdrawiam :)
Pieknie 'powialo' u Ciebie. +++
Uklony. :)
Wiatr je przesieje przez sito historii...
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie :)
Jeśli wiatr nosi wiersze to chwała mu za to. A że są
rymowane, więc zawsze będą pierwsze.
Groschek masochisci też potrzebują poezji. Jak wiersz
wywołuje jakiekolwiek uczucie to już połowa sukcesu;)
10: oceniam Ci bo masz
wpisane że nieregularny
ale (szczerze mówiąc..)
b. cierpię czytając :-/
Witaj,
masz łatwość rymowania, jesteś pomysłowa i masz duże
szanse być konkurencyjna.
Ten tekst już wkroczył na ścieżki
niepowtarzalności.../+/
Pozdrawiam.
Każdy wiersz ma swoich odbiorców.
Pozdrawiam :)
Pięknie to ujęte. +
Mało który wiersz jest poezją. To fakt.
Pozdrawiam
podziwiam Twoją wenę.
Każdy wiersz niesie cząstkę nas w przestrzeń, by
trafić w serce czytającego. Śle moc serdeczności i
uśmiechów:)