[wiesz, gabrielu. nie czuję.]
rozwieszona
między językami
zastygam
jak blada poświata
przy twoich lędźwiach
pulsująca
wciąż mdła
szepczę
że to miłośc ponad świtem
w moich rękach
gabrielu
niespokojnie jest mi
w tobie
zakazana
autor
Broken Heart
Dodano: 2009-04-14 20:44:31
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
fakt, wiersz intrygujący, suptelny i niepokojący
bardzo...i to jest jego zaletą. intryguje mnie
jeszcze, kim jest gabriel;),tak zgrabnie w tytuł i
treść wpleciony. tytuł super.
wiersz ładny, trochę ten niepokój mnie zaintrygował,
pozdrawiam serdecznie ;)
Piękny smutek wydziera z tego wiersza,świetne metafory
(pulsująca wciąż mdła) mistrzostwo