W wietrze zagubione słowa
Zgubiły się słowa w wietrze,
nieuchronnie zagubiły swój sens.
Wiatr je zerwał o poranku,
lecz czy ty o tym wiesz?
Słowa magiczne,nasze słowa,
nieuchwytne jak ptaki w locie.
Nawet kiedy mówisz je do mnie,
one mają dziś inny smak.
Zapytaj wiatru czy je dziś odda,
czy zwróci nam słowa nasze.
Dziś jeszcze powiem Kocham,
lecz jutro będą miały inny sens.
W wietrze nasze słowa zerwane,
wypełnione smakiem goryczy.
Dobrze,że zerwał je w końcu wiatr,
może już nie wrócą dziś do mnie.
07.02.2009
Komentarze (6)
A slowa rozwial wiatr i smutno zrobilo aie. Ladnie
napisany wiersz w swoim przekazie. Pozdrawiam.
słowa wypowiedziane nie gdy nie powrócą szkoda ze
tak często innych smucą plus
Jutro przynosi nowe,więc żyj chwila dzisiejszą i tak
codziennie,z zamkniętymi oknami,by wiatru nie
wpuścić,który chmury przynieść potrafi.
Troche smutno się zrobiło ,ale tak do końca się nie
zgadzam bo jak wiatr odwrotnie zawieje nawet
uczucia wracają jeśli były prawdziwe,wiersz podoba mi
się .
nic co juz odeszlo czy ulecialo z wiatrem nie
powroci...
Z wiatrem uleciały słowa, chyba nie powrócą. Smutnawo
się jakoś zrobiło, ale wzruszenie obrazuje wartość
wiersza.