Wiktor
W barze, słychać było spokojnego bluesa.
Za oknem słonce mocne, tworzyło ostre,
mało sympatyczne cienie.
Kołysał się w rytm melodii. Siedział
pochylony
z głowa przekrzywiona, jakby nasłuchiwał
jednym uchem.
Jest już po pięćdziesiątce! Wczoraj jeszcze
nie,
ale dziś już tak.
Życie przepołowiło się, zatem zaliczył.
Teraz, to dopiero się zacznie!
Teraz, trzeba szybko i mocno żyć!
Na pesymizm nie ma już czasu.
Tak! Do przodu,
bo to już druga połowa
biegu na setkę.
autor
promienSlonca
Dodano: 2011-12-23 19:10:56
Ten wiersz przeczytano 719 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
To prawda lata uciekają i co najgorsze połowa już za
mną
Pięknie na Wiktora. Wróciły wspomnienia. Dziękuję
Promyczku. Pozdrawiam :)
To chyba tak specjalnie bez polskich znaków.
Fajnie.
;)
Wszystko zależy jaką ma kondycję...
Promiennego dzionka Aniu:)
To czas dzielenia się z innymi. Pozdrawiam serdecznie.
Re:
Dziekuje za zyczenia swiateczne, dziekuje za
komentarz, za refleksje
Wszystkiego Dobrego.
Pozdrawiam cieplo.:)
Anno pozdrowienia dla Wiktora a Tobie Wesołych Świąt
hmmm... ciekawa koncepcja "brać wszystko do siebie"
a może wreszcie zacząć z siebie dawać...
- wyibisz, wymołkój - cały ja! ino ja nie setkami a
pięćdziesiątkami lek aplikuję, reszta jest męczeniem.
wesołych i szczęśliwego!