Wiosenne refleksje
Poranek wczesny się budzi
z głośnym ptaków śpiewaniem
z nad wody płynie powoli
mgiełka jak miękkie posłanie
wiaterek psotnik potarga
jak dziewczynie jasne włosy
zatrzyma się nad łąkami
strojąc kwiaty w krople rosy
przysiądzie na listku małym
przywita pierwsze stokrotki
ozdobi płatki krokusa
i zniknie w promyku złotym
w zaroślach wróble ćwierkają
to wiosna oczekiwana
przynosi miłość i radość
przez wszystkich ludzi kochana
to wszystko jak mgła przeminie
a my z bagażem naszych lat
z nową nadzieją i wiarą
wciąż odkrywamy piękny świat
Komentarze (41)
Owszem, owszem - już widać, słychać i czuć. Idzie i
niesie dużo słonka do dłuższego dzionka, humory nam
poprawi i tym nas zbawi.
wiersz mogłyby deklamować dzieci na apelu poświęconym
wiośnie - tyle w nim radości :)
Piękna wiosenna refleksja...wszyscy kochamy
wiosnę...pozdrawiam serdecznie.
Ładny wiersz. Po
A my wciąż odkrywamy piękno, nie tylko we wiosennych
akcentach, choć ta pora roku najwięcej daje uroku.
Piękny wiersz z nadzieją :)
Pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz obrazuje realistycznie przyjście wiosny.
Tak jak wiosna i my to i wiersz jest radosny.
Pozdrawiam radośnie:)
wiosna to najpiękniejsza pora roku,
kiedy to cała przyroda budzi się do życia i nasze
serca przepełnia radość,
pozdrawiam:)
I niech tak zostanie:)
Piękny świat:)i piękny wiersz:)
Bardzo rytmiczna ta wiosenna refleksja i bardzo
prawdziwa +++ pozdrawiam
prawda "z nową nadzieją i wiarą
wciąż odkrywamy piękny świat"
Jak miło poczuć wiosenny powiew w Twoich wersach...
Pozdrawiam z uśmiechem...