Wiosna
Przyszła, stoi za oknem,uśmiecha się do
mnie
z książeczki z wierszykami wyszła, tak jak
stała
śliczna, niby z obrazka mych dziecinnych
wspomnień
to wtedy, moje serce z weną zapoznała
Ona, ta sama wiosna, nic się nie
zmieniła
w mgławej sukni z welonem i bukietem
kwiatów
najpiękniejszą poezją do mnie przemówiła
wiązanką słów kwiecistych, wstegą
poematów
Nie byłoby mych wierszy bez uroku wiosny
to jej pierwsze przesłanie, do dziś mi
przewodzi
zasługa aury życia, w uśmiechu radosnym
gdy każdą smętną nutę, poezją osłodzi
Kiedyś jej podziękuję, u progu jesieni
w moim sercu niebawem pewnie, się pojawi
ale póki co, zrywam świeże kwiaty weny
nim się aura wiosenna, jesienną objawi.
Komentarze (7)
wiosna, piękna pani, pobudza krew w żyłach i przynosi
natchnienie poetom...
Pogoda ducha jest w Twoim wierszu i takiego
nastawienia życzę na całe życie. D->>--
Ciekawy wiersz wyjaśniający skąd się bierze
natchnienie u poetów. Przedostatnia zwrotka
mistrzowsko napisana.
Wiersz bardzo melodyjny i rytmiczny.Dobrze się go
czyta.
Wiosna- to najbardziej wpływa na psychikę ludzi i to
fajnie oddajesz w swoim ciekawym i interesującym
wierszu. Jednak proszę Ciebie?-Po wiośnie chciałbym
mieć jeszcze oczekiwane,,Lato" u mnie bez lata ani
rusz,a jesień i tak przyjdzie-bankowo zapewnione!
Tyle pięknego piszesz o wiośnie- oby klapnęło.
Faktycznier piekna ta Twoja wiosenna wena bo i piekny,
delikatny wiersz, taki poetyki. Bardzo mi sie podoba.
+
Cieszę się, że wiosna ma taką moc twórczą,
bo piękno przemawia Twoimi słowami
układając wersy w pachnące bukiety
nachylając niebo usłane gwiazdami
a do tego słodzi nutą tak radosną
choć czasem nostalgią także pomaluje
ale wiem to jedni i mówię to głośno
mnie, po prostu Zofio, wierszami czarujesz.
Wiosny przebudzenie nastaja artystów, to prawda. Jak
widać Ciebie też pobudziło do napisania tak pieknego
wiersza.Przyjemnie, obrazowo, zmysłowo