Wołanie do Ariadny
Czas się końcem nici ze szpuli wyplata,
redukuje wizje do prostych symboli;
giną w labiryncie ścieżki Tezeusza,
wiersze dogasają w zbiorowej agonii,
pozwalając słowom umierać w szufladzie.
Żyć należy szybko, a odchodzić młodo,
w żadne konwenanse ze śmiercią nie
wchodzić;
nie dać się starości w łoże Madejowe
położyć jak ziarno, co deszcz zmienił w
plewę
i bardziej z dnia na dzień dusić wspomnień
pętlą,
gdy chleb rozkrojony znaczyło się krzyżem,
a w rękach babcinych jak ziemia był
święty.
Dziś kawa nie budzi poranną pieszczotą,
co noc cynik Księżyc wśród gwiazd się
zaśmiewa,
że kończy się chwila, gdy jestem tu
gościem
i mały się czuję, patrząc w oczy nieba.
autor
BordoBlues
Dodano: 2023-06-02 18:20:39
Ten wiersz przeczytano 1671 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Piękny wiersz, bardzo lubię przerzutnie, więc z tym
większą przyjemnością :-)
I też odpoczywam na wsi :-)
Witaj, Arku.:)
To pięknie, poetycki wiersz, który też wzrusza.
Serdecznie pozdrawiam.:)
Dzięki takim portalom jak Bej nasze wiersze nigdy nie
będą umierać w szufladzie...zostawiamy ślad naszych
emocji, myśli i rozważań dla następnych pokoleń
miłośników poezji:) Twoje wiersze Arku są warte
wielokrotnego czytania :)
Pozdrawiam ciepło i serdecznie i życzę miłego wieczoru
:)
Witaj
Myślę że jeszcze nie czas na takie rozważania. Przed
Tobą sporo wyzwań, a Twój labirynt poprowadzi Cię do
celów, zanim nić się zerwie.
Zabij w sobie tego Minotaura...
:)))
Hejka, pozdrawiam
;)
Podziwiam kunszt autora wiersza.
Jednak uważam, że trzeba żyć długo - cieszyć się
każdym dniem, każdą słoneczną chwilą, każdym dobrym
słowem.
Jesteśmy tu gośćmi, ale w dobrym towarzystwie każda
chwila jest cenna.
Zresztą - podobno jesteśmy w teraźniejszości,
przeszłości i w przyszłości.
Czasoprzestrzeń kryje wiele zagadek:)
Całkowicie się zgadzam, świetna refleksja… choć
znajoma ;) pozdrawiam +++
Witaj Arku
Wow cudowna liryka
Pozdrawiam cieplutko
I znowu wróciłem myśli poruszają
Pięknie poprowadzona refleksja... zadumałam się na
chwilę nad Twoim wierszem i przemijaniem.
Pozdrawiam :)
Arku
Poetycko jesteś moją bratnią duszą.
Piszesz piękną poezję która pozostaje w mojej pamięci.
Tadeusz
Witaj,
interesujący, dający pole do popisu fantazji także
czytelnikom.
Nawiazanie do mitu nadaje mu patyny wartości.
Czegoż tu nie ma.../+/
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie, metaforycznie o przemijaniu. Natura niemym
świadkiem naszego narodzenia, życia i śmierci
Pojawiamy się tutaj tylko na chwilkę. W przestrzeni
wszechświata to mgnienie...Pozdrawiam Cię serdecznie
Arku:)
Piękna liryka
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękne wersy Arku...odczytałam z wiersza jakby
zwątpienie,ale cóż starości nie przeskoczymy
...pozdrawiam serdecznie
A bardzo mi miło. Dziękuję i serdecznie się kłaniam.
:):)