wóz

Zaprzęgnięta na prostym torze,
ciągnę wóz, a na wozie
jest chleb, jest grosz, jest i nóż.

Patrzę na was wolnych,
na was niezaprzęgniętych,
jak tulicie skrycie
gorące stosy swych wierszy.

Wlokę się losem nijakim,
dobijam się do śmierci,
a ona krzyczy – zamknięte,
i chłosta batem zaciekle.

Patrzę na was lekkich,
na was wiecznych,
jak nie rozumiecie,
co znaczy się spieszyć.

I stanąć nie mogę,
bo za wozem wóz,
a na mojej drodze
rozszarpany pustką
tylko śiwy kurz.

Zaprzęgnięta na prostym torze,
ciągnę wóz, a na wozie
jest chleb, jest grosz, jest i nóż.

autor

LenaLaut

Napisany: 2007-12-06 Dodano: 2008-01-05 12:52:47

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie