Wrześniowa dziewczyna
Dziewczyno z wrzosów,
Jesienna panno,
Królowo babiego lata,
Utkana z nici pajęczej,
Kropli rosy i mgły,
Co tuli się rano do świata.
Zwiastunko za słońcem tęsknoty,
Zimowych długich wieczorów,
Dnia niechybnie coraz krótszego
I chlapy i pluchy i słoty.
Pomimo, że taka jesteś jesienna,
To swoim słonecznym uśmiechem,
Czynisz wszystko dokoła siebie,
Kolejną wiosną niezmiennie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.