Współcześni chrześcijanie

My, chrześcijanie,
Nasze wielkie słowa,
Powtarzane jak co dzień zwykłe:
Przepraszam.
Pozbawione wielkości,
Bo wypowiedziane zbyt pusto,
Bez namiętności.
Nasze oczy w górę patrzą tylko gdy problem w sercu skrywamy.
Choć czasem Bóg woła bardzo głośno,
My jak głusi,
Choć czasem daje setki znaków,
My jak ślepcy,
Bez laski przy boku.
Wątpimy gdy źle jest,
Gdy dobrze wierzyć na nowo zaczynamy.
Miłość prawdziwą w sercu głęboko skrywamy,
a zwykłą rządzę pieniądza przed oblicze świata wystawiamy.
My nie walczymy już za naszą wiarę,
jak chrześcijanie w Rzymie umierali.
My myślimy,
że mądrości nie z nieba czerpana jest mądrością bez opamiętania
i, że z nieba blask skrywa tylko opętania, z wielkim oddaniem bez zastanawiania.

autor

truskaweczka1

Dodano: 2007-05-01 20:41:45

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie