Wspomnienia cd. Klara

przez całą wojnę rodzice
aby ją chronić od złego
mówili o jej kalectwie
skrzywieniu barku prawego

a Klara piękna dziewczyna
co migdałowe ma oczy
usta jak wiśnie dojrzałe
długie miedziane warkocze

kiedyś pojawił się Franek
partyzant leśny - oficer
pokochał młodą Klarę
o rękę jej prosił rodzica

ślub się odbywał w kościele
wieś jakoś dziwnie milczała
tajemną zmową związana
jak by się czegoś lękała

w splątanych niciach losu
już wiele lat po wojnie
ktoś szepnął o jej mężu
ty żyjesz tak spokojnie

to był bardzo zły człowiek
po wsiach i lasach grasował
twojego brata z rodziną
chciał spalić i obrabował

ludzie milczeli ze strachu
bo banda śmiercią groziła
on ślub miał i rodzinę
która go opuściła

lecz miłość to wielkie uczucie
wybaczyć nie było łatwo
dzieciom nic nie mówili
szczęśliwie sędziwych lat dożyli

autor

karmarg

Napisany: 2018-04-25 Dodano: 2018-04-27 10:26:36

Ten wiersz przeczytano 1236 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie