Wybaczcie
Do wszystkich, którzy czytają... Przepraszam;(
Chciałam napisać wiersz,
ale nie potrafię...
Wybaczcie.
Niektórych uczuć nie da się opisać.
Tak wiele smutku i żalu
nie stworzy nic pięknego.
Nie da się, wyrzucić z siebie zła
- przepraszam...
Zapomniałam już, czym jest uśmiech
zapomniałam, czym są łzy.
Stoję w miejscu, gdzieś daleko...
Otacza mnie tak straszna pustka...
Czekałam na dłoń, która mi pomoże,
ale już przestałam.
Wypatrywałam blasku oczu,
ale moje powieki już opadły.
Chciałam poczuć Jego zapach,
ale nic już nie czuję...
Czy to koniec?
Tak, choć pamięć niezawodna
wciąż marzy.
Wybaczcie, że już nie potrafię...
autor
justysia.1990
Dodano: 2008-08-08 17:26:29
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tyle bólu i rozpaczy w Twoich słowach, aż mnie
zabolało... znam to za dobrze, ale muszę wierzyć że
będzie lepiej i Ty tez powinnaś, bo w końcu zawsze
jest lepiej... a on nie jest tego wart, chociaż wiem
że go kochasz... życie bywa okrutne, ale i potrafi
uszczęśliwić. Musimy w to wierzyć. Głowa do góry
Nie wart czekania ten ktoś. Najlepiej zaprosić
przyjaciela i razem pomilczeć, powinno pomóc.
Rozumiem uczucia, ale to może do pamiętnika je
zapisywać?