Wybaczcie jesieni
Wybaczcie jesieni
poezja dla wszystkich — wszystko dla
poezji
kończą się gwoździe
i młotek już stary
w dłoni niemłodej
do drzwi poezji ostatni kalendarz
przybija
cichy to akt z odwagi obdarty
po nocy się niesie niegłośno
krzyk namiętności lecz brak figury
nie zdoła przywołać emocji
ozdobnych zwrotów wiatru kicztaniec
rozdmuchał przymiotnik tak licznie
że jesień złota w swej pięknej szacie
ze wstydu skryła się w liście
powtarzając
deprecatio deprecatio i jeszcze raz
deprecatio
Figury namiętności, Litota, Hypallage,
Oksymoron, Antymetabola, Morfizacja,
Metalepsja, Metabola.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.