wybór

jutro jest wolne od błędu...

tracić coś, czego się nie miało
kusić los, tyle tylko pozostało
sobą być, wierność taka trudna sztuka
strach, już samotność w okiennice puka

nie wiem nic, sens odjechał tramwajami
każdy rok przeżyty, obecnością rani
czego chcę ? czego jeszcze się nauczę?
nie wiem...ale coś już zrobić muszę

własna przyszłość, wielka niewiadoma
pamięć, może coś ją zabić zdoła
żal, łzy, którymi świata nie poruszę
wybór, sama go dokonać muszę

sen...co ulgi wcale nie przynosi
prawda...nikt już o nią nie poprosi
myśli...małe kulki miękkiej plasteliny
koniec...pękający ból stalowej liny

autor

Morfula

Dodano: 2006-07-21 00:37:40

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie