Wybrani

Ofiarom katastrofy samolotowej 17 lipca 2014r

Nie płacz stróżu mój, jasny Aniele,
tu łez nadto, ludzka śmierć – rutyną,
nieproszona, wybuchem rozbłysła
nad samotną, smutną Ukrainą…

Biały gołąb zerwał się do lotu,
zaszumiały zielone wikliny,
aż do nieba dobiegło wołanie
o obronę dzielnej Ukrainy…

Wróć, gołębiu!... zawrócił w pół drogi,
za ojczyznę gotowy dać życie;
w Amsterdamie dzwon bije na trwogę,
tutaj ciszej jest, ciszej i ciszej…

Nas wybranych nie pytaj, dlaczego
krótko żyją niebieskie motyle;
dobra łąko, przyjmij nas, przygarnij,
Boże, pomóż nam i Ukrainie…

Przyjdź królestwo Twoje, daj nadzieję,
bliżej Ciebie, tym śmielej prosimy,
zanim będzie za późno, za cicho,
zanim pęknie serce Ukrainy…


Ola Bielarska

autor

bajtYnka

Napisany: 2014-07-25 Dodano: 2015-07-16 20:10:00

Ten wiersz przeczytano 1156 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie