Wybrani
Ofiarom katastrofy samolotowej 17 lipca 2014r
Nie płacz stróżu mój, jasny Aniele,
tu łez nadto, ludzka śmierć – rutyną,
nieproszona, wybuchem rozbłysła
nad samotną, smutną Ukrainą…
Biały gołąb zerwał się do lotu,
zaszumiały zielone wikliny,
aż do nieba dobiegło wołanie
o obronę dzielnej Ukrainy…
Wróć, gołębiu!... zawrócił w pół drogi,
za ojczyznę gotowy dać życie;
w Amsterdamie dzwon bije na trwogę,
tutaj ciszej jest, ciszej i ciszej…
Nas wybranych nie pytaj, dlaczego
krótko żyją niebieskie motyle;
dobra łąko, przyjmij nas, przygarnij,
Boże, pomóż nam i Ukrainie…
Przyjdź królestwo Twoje, daj nadzieję,
bliżej Ciebie, tym śmielej prosimy,
zanim będzie za późno, za cicho,
zanim pęknie serce Ukrainy…
Ola Bielarska
Komentarze (36)
Pod takim wiersze w ramach komentarza się milczy.
Komentarz może być tylko jeden: "Piękny, pełen
refleksji wiersz"
dziękuję wszystkim za komentarze, :):):)
Poruszający wiersz o ostatnim locie +)
czasem jakaś materia potrzebuje dobrej pamięci a nie
można aktualnie dać jej się wykazać
Wyjątkowy i wzruszający .Pozdrawiam:)
To straszna tragedia. Dobry wiersz. Pozdrawiam
Smutno! trudno skomentować!
Miłego dnia:)
Piękny wiersz...
Z pokorą chylę głowę,pozdrawiam sercem Olu.
Bardzo wzruszający wiersz:-(
Pięknie, prawdziwie, aż mam dreszcze. Pozdrawiam
Oleńko.
To niewiarygodne, że dzieje się to na naszych oczach w
XXI wieku.
Szacunek Olu za wyjątkowy wiersz.
Pozdrawiam paa
Przejmujący wiersz.Jak modlitwa.Pozdrawiam.
Dziękuję za odwiedziny.
Wzruszający i bardzo smutny
Wiersz, jak modlitwa i za razem hołd
Refleksja pobudzająca
Moc serdeczności
Dobranoc Bajtynko