WYCZARUJ

Adam Zagajewski
Nawet w wielkim mieście zapada
niekiedy cisza i słychać, jak po
chodniku, pchane przez wiatr,
przesuwają się zeszłoroczne liście,
w ich nie kończącej się wędrówce
ku zniszczeniu.Na ulicy szalała zawieja,
wiatr przyciskał do murów
swoją siną twarz.
Umarli ścigali się na sankach
i rzucali śnieżkami
w nasze okna. Związki pomiędzy ludźmi?
Odwaga wyzwolona na moment i z powrotem
zwinięta, jak transparent? - nieugięta jesteś w
pisaniu o miłości Uli, nawet nie wiedziała, że można o
tym tak dużo napisać, tak mi się dzisiaj Zagajewski
przypomniał, bardzo lubię jego prozę i poezję, a i
Puszkin pisał: " Wróćcie mi zamieć i śnieżycę i
długiej, ciemnej nocy mrok."

Podmiot liryczny w tym wierzzu próbuje zatrzeć
wspomnienia, ale nie potrafi. Wiersz pełen bólu i
tęsknoty.Forma wiersza bardzo dobra.Ładne metafory.

niekiedy trzeba wyjść naprzeciw miłości, by nie
żałować, że gdzieś uleciała... tęsknota boli jak
niezagojona rana...

Wyczarował bym Ci wiele
o czym marzysz o czym śnisz
Szkoda ze ja tylko ciele
A ty w samotności drżysz

Przejmujący, jak chłód który wyczarowałaś słowami.
Pozdrawiam

świetny klimat , i ta prośba, błaganie - zrób wszystko
aby tęsknota nie raniła az tak - piekny

Piękny wiersz z dobrymi metaforami. Pozdrawiam

Piękny wiersz...

Piekny wiersz. Smutny ale bardzo nastrojowy i pelen
uczucia.

Myślę, że nie ma co zamrażać, ja wiem to boli. Nasza
koleżanka z beja napisała piękny utworek o
przeznaczeniu. Tak musiało być. Widocznie
przeznaczenie dając nam często więcej, niż sobie tego
życzyliśmy, ma swój własny sposób na nasze pragnienia.

Pozdrawiam wwp.

Ładnie chociaż smutno ,ale z wszystkim trzeba sobie
radzić i zawsze zostawić sobie ten cień nadziei
...chociaż mówią ,że nadzieja...

wiersz romantyczny ale zarazem smutkiem powiało,jak
zwykle u Ciebie piękne metafory,ostatnia zwrotka jest
niezwykła,może gdy zostanie zasypana tęsknota
śniegiem, ujrzysz kwiat bo przecież są takie co kwitną
nawet zimą

Mróz, śnieg ni nocne czuwanie, niewiele są zmienić w
stanie.

"Zamknięte we mnie dwa słowa" - proste i głębokie
zarazem. Udręka związana z romantycznym uczuciem,
które należałoby pogrzebać w zaspie śniegu, "gdy
będzie się żalić". Wybacz Uli - ja tego zrobić nie
jestem w stanie. ;)