Wyścig.
Przed siebie, do przodu,
byle najdalej,
byle wciąż szybciej,
byle wciąż biec.
Nie pytać po co,
nie pytać kiedy,
nie pytać gdzie życie
zgubiło swój sens.
Czas oszukiwać,
skradając wdechy,
by chwilę opóźnić
macabre danse.
Masą się rodzić,
masą umierać,
sekundę być jednym
z ludzkich serc.
I odejść po cichu,
bez celu,
bez planu,
pozostawiając tylko
swój wiersz.
autor
memoria
Dodano: 2014-12-15 09:29:14
Ten wiersz przeczytano 602 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dobry, refleksyjny wiersz! Pozdrawiam!:))
dobry wyścig z czasem ..
Ciekawa refleksja.Pozdrawiam:)
Dobry refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.
interesujący wiersz pozdrawiam
Sklania do refleksji pozdrawiam