Wyznania w nadziei na...
Jeśli trochę mnie znasz, to wiesz,
że nie piszę wierszy tak sobię,
że nie z byle powodu powstaje ich treść,
że to o czym mówią, nie jest zmyślone.
Że piszę, kiedy czuję się źle,
że piszę kiedy nie wiem co zrobić,
gdy nie umiem inaczej pokazać co chcę,
a wiersz znaczenie ma większe od mowy
i przy okazji mniej boli...
Piszę, by Ci udowodnić,
że to nie są zwykłe słowa,
że to własnie czuje me serce,
że tak myśli moja głowa,
że zależy mi bardziej,
niż sama myslałam wcześniej.
Chcę TYLKO dla Ciebie się starać,
Chcę nadal żyć TYLKO dla Ciebie,
bo całą sobą KOCHAM CIĘ nadal,
i chcę by trwało to wiecznie.
I mogę to pisać w pełni świadomie,
bo oprócz zalet poznałam też wady,
bo wystarczająco dużo wiem o Tobie,
by wiedzieć czy chcę o to walczyć.
A walczę wciąz i kocham wciąż,
Choć ból i strach dławią nadzieję.
Nie poddam się, nie utonę we łzach,
póki sam nie powiesz, że nie czujesz
nic,
że zwyczajnie mnie już nie chcesz.
I pomyśleć, że Jednego dnia, na jednym tchu napisałam taką epopeję, zaledwie w ciągu godzin dwóch, oby tylko miała dla Ciebie znaczenie...
Mon1ka
Komentarze (1)
zamyśliłam się czytając ten wiersz... piękny +