Wyznanie

Anioł mój z porankiem wstaje
I ku niebu znów spogląda
Okiem zmierzy winne gaje
Drzewom gruszek nie urąga

Zgrabnie wpada w ogród ciszy
Co jej zmysły wiecznie pieści
Owoc sięga z takiej gruszy
Gdzie soczystej pełno treści

Jej poranek pachnie pysznie
Gdy do ust podnosi dłonie
A w nich na śniadanie wiśnie
W szklance jej toną aronie

I tak bosko lekka suknia
Na jej piersi białej spływa
Już nią przepełniona kuchnia
Na patelni gra oliwa

I już czeka mnie u progu
Z koszem pełnym polnych kwiatów
Dziś siądziemy do obiadu
W towarzystwie wonnych bratków

A gdy noc snem świat otoczy
I obudzą się jej zmysły
Będę pieścił patrzył w oczy
By jej ziemskie troski znikły

-Mój anioł...

Tak nas traktujcie...

autor

Magdalena May Majewska

Dodano: 2005-09-22 01:26:01

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie