Za dużo pytań
Nikt mnie nie pytał, czy mogę kochać.
Tulić spojrzenia, tęsknić po nocach.
Nikt mnie nie pytał, czy chcę być
twoja...
To jakaś serca jest paranoja.
Ktoś ciebie kiedyś, może zapytał...
Dlaczego dzisiaj rozkwitł tu(li)pan?
Kusząc przebrzydle swoim zapachem,
aż dziewczę traci dziewiczą klasę.
Czy może kiedyś, będzie jak kiedyś?
Tak bezstresowo, beztrosko... Żebyś,
mógł się jak dziecko cieszyć chwilami.
Czy ten czas może jest już za nami?
Komentarze (45)
Paranoja i fascynacja jednoczenie
Jak dobrze jest czasem pytać.
Nie, myślę, że nie. Że, jeszcze ten czas jest przed
nami.
miłość wybiera sama
ślicznie piszesz
pozdrawiam
Bardzo ciekawe spojrzenie...:) pozdrawiam z uśmiechem
:)
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
-wena- dziękuję i pozdrawiam:)
fatamorgana7 Dziękuję:)
żeby się 'dogadać' trzeba zadawać pytania, bo w inny
sposób nie uda się usłyszeć odpowiedzi i dowiedzieć na
czym stoimy
ciekawy wiersz
pozdrawiam :)
Oj te dręczące pytania, co by było, gdyby...
Miłego dnia :)
Teresko:) Dziękuję i wzajemnie:)
Maciek.J Dziękuję:)
Mariusz.G Pozdrawiam:)
Poszukująca:) to prawda:)
Gregcem:)
Najważniejsze pytanie czy miłość jeszcze jest czy już
jej nie ma.
Miłej niedzieli