za oknem codzienności

dla przyjaciela

czekałam na świt
wtulona w słowa pozostałe w pamieci
szukałam sensu...
szukałam prawdy...

kiedyś stanęłam nad przepaścią istnienia...
dotykając krawędzi
nie potrafiłam odnależć siebie...

odeszłam szukać przyszłości
oglądając życie jak album pełen zdjęć
przechadzałam się jego uboczem...


kiedyś wrucę nad przepaść
i przetne sznur
na którym i ja chciałam sie powiesić...

co odsłonił codzienność

autor

Inna___

Dodano: 2006-08-23 21:56:14

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie