Zabijajmy nadzieję

Strzeżcie się nadziei
Jest wszędzie
Czai się na klatkach, w trumnach, biurach
Jest w pokojach, autach, domach
Atakuje zakochanych, wierzących, starych

Przychodzi niespodziewanie
Nie pozwala umrzeć gdy trzeba
Każe myśleć, wierzyć,cierpieć

Przychodzi nocą, w dzień
Zimą, latem, wiosną, jesienią
Rok w rok, dzień w dzień

Myślmy jak najmniej, wierzmy jak najmniej
Wtedy umiera pozbawiona pożywienia
Wtedy zwyciężamy i możemy umierać
Możemy wracać do rzeczywistości

autor

Lucias

Napisany: 2006-12-16 Dodano: 2007-01-27 23:26:57

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie