Zacałuj
Zacałuj mi lęki i drobne zmartwienia,
pochowaj w kieszeniach rozterki.
W kaszmirze twych dłoni mrok w światło się
zmienia,
a życie znów staje bezcennym.
Bądź wierszem co rano ze snu mnie
wybudzi,
otworzy nadzieję na jutro.
Gdy noc zechce wiarę zbyt mocno
wystudzić,
nie pozwól w maraźmie mi utknąć.
A gdyby czas kiedyś zatrzymać chciał
serce,
spakować walizy na amen,
bądź ciszą i ciepłem, ostatnim mi
wierszem.
Zacałuj niepokój, nim zasnę.
autor
magda*
Dodano: 2016-12-06 12:45:26
Ten wiersz przeczytano 644 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Magdo, gdyby tak można zacałować niepokój...ale
próbować warto...pozdrawiam serdecznie z mroźnej
Kudowy, choć bez śniegu
Bardzo ładny wiersz, serdeczności:)
Ładny i jakże czytelny przekaz.
Pozdrawiam!
co powiedzieć...jestem pod wrażeniem uroczej
melancholii wiersza:) pozdrawiam Magdo
Piękny wiersz i piękne romantyczne pragnienia
Bardzo mi sie podoba Twój wiersz Magdo Życzę
spełnienia ale tych tu póki zyjesz :)Witaj:)
Wpadłam jeszcze raz do Ciebie by przeczytac wiersz i
zostawić mikołajkowy upominek oraz podziękować za to
że JESTEŚ :)
Życzę również miłego nastroju na okrągły rok
A oto mój skromny prezent mikołajkowy dla Ciebie razem
z promiennym uśmiechem
http://reduction-image.com/mpeg-creation2/temp/cflg7cr
vr036f9kv89cdp124p5/indexweb.htm
http://media.snimka.bg/s1/1623/029490117-big.jpg
Prze pięknie
ładna melancholia a ostatni wers mówi za wszystko
Pozdrawiam:))
Bardzo ciepły
przekaz ten jest...
+ Pozdrawiam
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Bardzo, bardzo zacna melancholia:)))
Ps. "a życie znów staje bezcennym" - zastanawiam się:
"a życie się staje bezcenne"
Bądź ciszą i wierszem
pięknie o miłości
serdeczności:)
jak pięknie o miłości, o bliskości, o uściskach i
pocałunkach
Bardzo urokliwie
Marzymy, pragniemy a coraz dalej jesteśmy od siebie
... dziwny ten świat, ten czas :)