Zachłanna noc budzi się z letargu

Dziś nie napiszę wiersza , nie napiszę niczego
powodem krótka noc, i przejście do okresu letniego
Bujam swe myśli, wiosennymi dźwiękami
szlocham, ze najpiekniejsze za chwilkę za nami

Jeszcze promień błąka się po ciepłej pościeli
wtórują ptasie nawoływania dźwięcznych treli
Zapanują upały, brak będzie świeżego oddechu
wolniutko płynąc będziemy do ciemnego brzegu

Co dnia noc skarmiać się będzie jego skrawkami
ta szara panna już rozpościera swe ciemne macki
Dotychczas oczekiwałem by niebo wypełniły jaskółki
za chwil parę jak wypity kielich pozostaną pustki

Jeszcze łapczywie wchłaniam w siebie kwiatów kolory
szarość łąk, nie nastraja mnie, do radości niem skory
Ponad wszystko jednak smutek mnie dotykać będzie
dnie co raz krótsze, smutek włazić będzie wszędzie

To zjawisko powtarza się od początków kosmosu trwania
a we mnie smutny dzień z wiosną rozstania

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl/

autor

slonzok

Napisany: 2015-06-21 Dodano: 2015-06-21 08:01:28

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie