Zachód

Promienie- zbieram je palcami z moich oczu jak nici pajęczyny zaplatane przypadkiem.
Czekam aż dzień wyda ostatnie tchnienie,
aż noc łakomie zajmie jego miejsce.
Ja zajmę moje.
Powietrze ciężkie nadciąga ze wschodu podąża za gasnącym słońcem.
Czuje jak zderza się ze mną rozbija o moje ciepłe ciało, ulatuje wyżej i wyżej by po chwili opaść bezsił w korony drzew.
Czekam.
W żarze gasnącego słońca ostatnie sylwetki i ostatni ptak zbiera sie do lotu, w ostatniej chwili... i ja zabieram się z światem.

autor

devour

Dodano: 2011-06-17 20:45:16

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie