żadnej przeciwwagi nie ma

biorę świat na rękę
i spuszczam go na głowę
gdzieś w dali
brzmi piosenka
gdzie indziej
burza grzmi
słyszę czyjeś płacze
widzę czyjeś sny

dostrzegam pozory
i wgłębiam się w nie
żeby poczuć
skąd bierze się oddech
zwykłego człowieka

we wszystkim
jest pełno emocji
powietrze buzuje
od natchnienia
przeciętnych myśli

na środku tej sfery
stoję z rękami opuszczonymi
żadnej przeciwwagi nie ma
jestem ja
stoję spokojnie
i staram się dostrzegać rzeczy
które wcześniej nie miały
żadnego znaczenia

autor

Jane Phone Cone

Napisany: 2015-08-21 Dodano: 2015-08-21 20:04:34

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie