Zagramy w zielone
Zagramy w zielone
jeszcze w pełnym słońcu
szeleszczą pod stopą wysuszone liście
chociaż nie tak dawno były pełne życia
dzisiaj są wspomnieniem miękkiego dotyku
lato już odchodzi zacierając dłonie
częstuje nas chłodem i zabiera ciepło
a jeszcze niedawno wabiło nas mocno
pewnością, że tutaj z nami pozostanie
drażniąc ostro zmysły słodkim smakiem
miodu
i kusząc zielenią miało być cudowne
i takie też było a jednak odchodzi.
jeszcze chwilę siądzie zeźlone na progu,
że tak mało czasu miało na kochanie
trochę połaskocze gorącym wspomnieniem
a później odejdzie bardzo wolnym krokiem
nie patrząc za siebie (tak jak jest w
zwyczaju)
wiesz?
a tego roku było bardzo polskie
a to w przyszłym roku będzie bardziej
pewne,
jeszcze bardziej nasze
a może zostanie tu za oceanem.
nie damy mu odejść.
szarman
Komentarze (16)
Oto piekny wiersz. Dobrze, że ten konkurs został
zorganizowany.
Jeden z lepszych wierszy konkursowych. Mam nadzieję,
że i jury to zauważy...
To jeden z kilku wierszy konkursowych, które można
przeczytać bez skutków ubocznych.
oj byłoby dobrze gdyby można było spowolnić jego
odejście, ale stety czy niestety - pora przychodzi i
lato odchodzi.
Jestem za...nie dajmy mu odejść...+
Wiesz? Podoba mi się.
Ładny i ciekawy.Nie tylko przyroda,ale też tęsknota za
polską jej naturą.
Pod każdą szerokością geograficzną lato jest inne to
polskie najbardziej lubię.
Polskie lato pachnie macierzanka,,,lato
za oceanami,,,to wspomnienia i tesknoty,,
nie tylko za rodzinnym sloncem,,,
ale za Ojczyzna ,,kiedys opuszczona,,
piekny,,,wzruszajacy,,refleksyjny wiersz,,
pozdrawiam zza Oceanu Indyjskiego.
Zatrzymaj lato jeszcze trochę . Ładny wiersz .
ciekawa personifikacja :)
nie damy... ;) - powodzenia :))
Jak szybko mijają chwile-jak szybko mija czas,ale lato
i tak wróci do europy bo taka jest już harmonia natury
która nie uznaje innych reguł..tutaj też gramy w
zielone chociaż wszystko inne przemija..powodzenia
Ciężko nam się rozstać, z tym, co bliskie i miłe
naszemu sercu... Bardzo ładny wiersz :)
Lato nigdy nie da się zatrzymać.Chyba że we
wspomnieniach.Piękny wiersz.