zagubieni...

w ciszy tulonej szeptem-myśli
snuje się niepewność ,
wiatr szaleje bezsilnie
chce obudzic nadzieję

rzucam wzrok w sklepienie nieba ...
ileż ono ma tajemnicy ,
a w morskiej otchłani dna gama secretów drzemie

przemierzam horyzont za obłokiem "bialej roży"
wyszukuję naszych nut
listów pisanych na płatkach aksamitu

pytam mewy czy widziała dziś ??
moj skarb...błądzący po wodach samotności
milczała rzucając łzę w odpowiedzi

księżyc nocą smutkiem wskazał mi ,
że u stóp skalnej góry drzemie zapłakane serce,
trzyma w dloni "białe płatki róży"
zroszone łzą tesknoty.

2008/...

autor

Synezjusz

Napisany: 2008-01-31 Dodano: 2008-01-31 20:56:31

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie