Zagubienie...

Uciekam od swoich myśli.
Spełniam Wasze oczekiwania.
Znikam bez ostrzeżeń.
Wierzę w to, co mi mówicie.
Moje oblicze umarło przedwczoraj.
Jak długo muszę trwać w nicości?
Czy przestanę bać się siebie?
Słowa cisną się na język,
lecz usta zaciskają się zacięcie.
Mięśnie gotowe do pracy,
lecz mózg nie zdolny do wydawania poleceń.
Nic nie zrobię.
Nic nie powiem.
Nie potrafię.
Nie umiem.

autor

śmiertelna

Napisany: 2005-06-07 Dodano: 2005-06-07 17:09:46

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie