Zakonnice...
Chciały mieć Boga,
O którym śniły.
I w swych marzeniach
Sobie stworzyły.
Miał im pomagać
Jak iść przez życie,
Jak żyć w ubóstwie,
Żyć w cieniu...skrycie.
Idąc do niego
Poszły na skróty.
Swój byt wplątały
Nie znając buty.
Lecz im ta wiara
Nie była dana.
Przez inne „świętości”
Po prostu zabrana.
A my jesteśmy
Dziećmi jednego Boga
I wszystkie ścieżki
To do niego droga...
justyn
Komentarze (12)
Każdy z nas popełnia błędy nawet zakonnice, przecież
to też ludzie tacy jak my.
Piękny rymowany wiersz na czasie
z cechą religijną. Smutna droga do Pana Boga, mówiąc
szczerze oby tylko zakonnice w naszej wiersze szły
swoją drogą na skróty.
Wydaje mi się, że w tym wierszu wyraziłeś swoje zdanie
na temat ostatnich wydarzeń w Polsce. Zgadzam sie z
twierdzeniem, że wszystkie scieżki prowadzą do Boga.
Każdy człowiek ma prawo popełnić błąd, zboczyć z tej
ściezki. Wszyscy jesteśmy ludźmi.
heh, w życiu tak bywa, że czasami drogi nam się mylą.
Ale grunt to w porę się spostrzec i obrać właściwy
kierunek.
Ważne mieć wiarę... bez wiary nie ma celu..
,,Nie będzisz miał bogów cudzych przde mną ,, jeśli
złamie się to przykazanie, to życie nie tą drogą się
potoczy,inną prawdą zamydlą Ci oczy.
Przepięknie opisane bravo!!!
Nic nie dzieje sie bez celu .. błądzić może każdy
słowa uje te w wierszu tego dowodzą brawo))
hm... jest tu już wszystko co miało się znaleźć...
Dobrze napisane, podoba mi się... świetny
Czlowiek czlowiekowi nierowny, to i zakonnica
zakonnicy tez nierowna. Niektore z nich byly oddane
Bogu i sprawie kosciola i religii, a niektorym figle w
glowie. Ale slusznie autor zauwaza, jestesmy dziecmi
jednego Boga i wszyscy bladzimy w zyciu. Spojrzmy na
zakonnice lagodniejszym okiem.
Zakonnica tez czlowiek. Czasem bladzi, chociaz ona
bladzic powinna najmniej... Ciekawe spojrzenie
wierszem na fakty.
Do treści nic dodać, a droga na skróty nie zawsze
prowadzi do celu