Zakonny Gwałt
Stoje przed obliczem Pana,
zalany łzami szukam ucieczki.
Dotyk tak okrótny i bolesny
nie widzieć, nie czuć - nie być.
Zbrukany owoc nadziei ...
Wzrok oprawcy oddanego uciechom
w pamięci rysuje wspomnienia
modlę się by skończyła, by zwątpiła.
Od poczęcia niechciany - znienawidzony
Po latach doświadczając już dorosłości
nadal zasypiam z nutą strachu.
Zza krat ten sam wzrok spogląda
licząc na zrozumienie - przebaczenie.
autor
maciejkluczyk
Dodano: 2014-04-25 08:36:18
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Prawdziwy,życie pisało scenariusz . pozdrawiam
W tekście, który chciałby aspirować do wiersza, roi
się od błędów... warto kilkakrotnie czytać swoje
dzieła, poprawiać je, choćby z szacunku do czytelnika.
W dodatku należy pisać przejrzyście, jasno, aby tekst
był zrozumiany przez każdego.
Niestety, w tym przypadku, wiersza brak. Podział na
strofy / strofoidy nie czyni ze zlepku słów wiersza.
Radzę czytać współczesnych poetów, a dopiero później
publikować. Pozdrawiam.
Witam Macieju. super wiersz, dramatyczny
temat...niestety człowieczy los, rzeczywistość
życiowa...brutalne chwile, zostawiają rysę na duszy i
ciele...wybaczyć, to piękny nasz dar otrzymany od
Stwórcy...umieć wybaczyć, to wielka sztuka. poruszyłeś
drażliwy temat, lecz nie przechodźmy obojętnie obok
takich tematów jak ten; trzeba mówić, pisać...nie
udawajmy, że nic się nie stało; pozdrawiam serdecznie.
miłej majówki.
Takie dramatyczne przeżycia zostają w człowieku na
zawsze, nie wiem czy umiałabym wybaczyć mojemu
oprawcy, pozdrawiam.
Zbudzone wierszem dramatyczne wspomnienia
pozdrawiam :)
dramatyczne wspomnienia bolą i prześladują.....
trzeba przebaczać... to trudne ale warto :-)
pozdrawiam
Popraw: ,, nadziei ,,.
Bolesne wspomnienia są plamą życia.
Pozdrawiam.