Zanikam

Smutny, piękny, życiowy wiersz. Pozdrawiam serdecznie
Anno52:))

Wkradł się smuteczek
Miłego dnia

Czasem trzeba zniknąć...
Pozdrawiam

Nie da się- to jest fakt.
To trzeba przeżyć samemu

Witaj
Życiowe pytania, na większość trudno jest
odpowiedzieć, natomiast na pewno należy stawić im
czoła... zanikanie zostaw na później.
;)
Pozdrawiam

Nie ma uniwersalnego sposobu na powrót do szczerego
uśmiechu.
Oby peelce udało się odwrócić los!
Pozdrawiam :)

Wymowny ból i poczucie pustki trąca czułe
struny...Pozdrawiam

Smutny ale ładny wiersz.

Ból uczy nas toczyć boje z przeciwnościami losu, a to,
co przezwyciężymy buduje naszą siłę.
Kunsztownie oddane pytania do życia, pozdrawiam :)

Jeśli się da, puścić wiele w niepamięć... Dobry
wiersz, emocjonalny, przemawia i trafią w serce.

Bywają takie chwile, że żadne rady nie są w stanie
pomóc. Może czas leczy rany. A może przelanie smutku
na papier jest właściwą kuracją duszy? Nie wiem, ale
może?
Serdeczności i pozdrowionka :):)

Bardzo dużo smutku i bólu zawiera Twój wiersz.
Trudno iść przez życie, gdy jest ono pozbawione choć
odrobiny radości.
Ale zły czas nie trwa wiecznie.
Z całego serca życzę Ci poprawy.
Pisz, wyrzuć z siebie to co złe.
Nie kumuluj tego w sobie.

Cieplutko pozdrawiam :)

Bardzo wymowne, smutne wersy, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Życzę Tobie pogodnych świtów i wieczorów.

Miłego popołudnia

Świt 

blask wschodzącego słońca rozświetla zbudzone myśli
jeszcze nie wróciły
do świata
spacerują we śnie
na łące
wypełnionej marzeniami

mienią się kolorami tęczy

słońce wychyla się
zza horyzontu
różowe niebo
obiecuje pogodne
spotkania
już w codzienności
widać je
są tuż tuż
niech sprawiają ci radość

1.2023 andrew

Czasami rzeczywiście są takie sytuacje bez wyjścia, w
których niema nawet nadziei na wybrnięcie z tego co
nas przytłacza.
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam
Marek