z zapachem poranka

z zapachem poranka
powracam do ciebie
w ręku ściskając
tęsknotę

pozostawię po sobie
piękne wspomnienie
i ponownie zniknę
we mgle

a gdy cicho zapłaczesz
pragnąc mnie jeszcze
wraz z nocą przyjdę
do ciebie

pogłaszcze po brzuszku
za uszkiem podrapię
szepnę że tęsknię
choć nie mogę zostać
przy tobie

dłużej


z zapachem poranka
rozmyję marzenia
utkane z najpiękniejszych
wspólnych chwil

autor

pejsana

Dodano: 2007-04-14 12:01:14

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie