Zapamiętać ważną prośbę

trochę długi ale przekaz prosty a jak za mało to można trochę postudiować ale nie trzeba

Jak zacząć nierealną podróż?

w środku cienie otwierają możliwości
rzadko zaczynamy od ich usunięcia

świetlistości nie nam zagrażającej nienawiści widzącym to przyjazność

wiem że chcemy więcej duszy srebro i złoto

ale Stwórco usuń stan bolesny przesadny jak potop

to takie proste niech przyjdzie spokój

a zapamiętaj gdy nie wytrzymujesz wskrześ bezpieczeństwo serca

Boże zniwecz cierpienie za wielkie góry

myśli czasem ranią życzliwe tylko w niebie

a ty masz w sobie coś w co ludzie wierzą
boskie elementy zachowaj od siebie

daj nadprzyrodzony ukojenie a momenty temu ciernie

są chwile gdy błagamy zasłonić chmurą choćby o obojętne o większy niczym Boskie i ukryte

wszechmocny słuchasz życzeń naszych jak swoje

pomóż tym z których wynikają postanowienia twe tylko do korzeni siebie

którzy mieli świadomość że w grupie nawzajem się wspierają

czy to wiersz albo komfortowa modlitwa jakby słodycz na skinienie tutaj jestem

gdy wątpimy w swą siłę do mety rzutem kostki

kiedy tracimy sens i znanie celu szukaj drogocenne zagubiony

ty ulecz wszechwiedzący z kolców którymi karmi się cierpliwość

potem zaczniemy być sobą
wolność wraca do odrodzonego

ci co praprzyczynie przyjaźni usłyszcie nas zmieścijcie blaski anielskie kończyny

nie życzę sobie tak wielkiego ciężaru nadejdzie wytchnienie

wiem że musi być obok nas smutne to że się staramy jest piękne

jednak idziemy po skarby i narzuca mi się obok zła to że sobie poradzimy

autor

Damahiel

Napisany: 2016-04-06 Dodano: 2016-04-06 09:11:06

Ten wiersz przeczytano 878 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie