Zaślepienie
Zaślepienie
Nikt, tak jak ty
zna morza i gwiazdy
szlaki bezkresne
wśród wysepek koralowych
Twarz wiatrem smagana
trwałe bruzdy zostawił
Skóra brązowa
chłodzona szkwałem
Zgrabiałe dłonie od sieci i
steru drewnianego
który twym synem się stał
jedynym
Na nim mogłeś polegać
nigdy cię nie zawiódł
był posłuszny
twojej woli
Podwodny wulkan
utworzył wyspę poprzedniego ranka
Nie wiedziałeś
Ster zamarł w twoich ciepłych rękach
Zgubiła was pewność siebie
Łódź 09.04.2013 Mirosław Pęciak
autor
miniek183
Dodano: 2013-04-09 11:31:21
Ten wiersz przeczytano 633 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Znam takie "zaślepienia"-wiersz mi się podoba.
Raczej "Znałeś jak nikt" bo to już historia, jak
wynika z tekstu.
Ładnie. Początek czytam sobie:
Jak nikt znasz
morza i gwiazdy
I zamiast "trwałe bruzdy zostawił" "z trwałymi
bruzdami".
Mam nadzieję, że autor wybaczy mi te czytelnicze
uwagi. Miłego dnia.
Dobrze robić co się lubi, choć rutyna często gubi!
Pozdrawiam!
Podoba mi się.
przecinek w pierwszej strofie-niepotrzebny."Nikt, tak
jak ty
zna morza i gwiazdy'- to mi się nie klei,
wystarczyłoby dopisać przed 'zna" nie i sen już by
był.