Zasuszając życie

"Post tenebras spero lucem"

Chcę zasuszyć tęsknotę
jak tę różę maleńką,
która dałeś mi kiedyś
bym z rozpaczy nie pękła

Chcę zasuszyć wspomnienia
jak te polne kwiatuszki
w książkach czytanych na łące
w pobliżu strumyka stróżki

Chcę zasuszyć łzy swoje
jak pranie na wietrze
niech mi ten mocny podmuch
je wszystkie obetrze

I w końcu... Ostatecznie!
Bez zbędnych wzruszeń
Chcę zasuszyć swe serce
by z bólu nie umrzeć

Życie jest zmianą. Jeśli przestaniesz się zmieniać, przestaniesz żyć. A w życiu nie ma prób- od razu zaczyna się przedstawienie..

autor

Dżastinka

Napisany: 2008-03-26 Dodano: 2008-03-26 17:42:11

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie