Zawiedzenie

Zrozumiem wszystko.
To nie jest błąd.
Więc skąd pochodzę...Ty skąd ?
Gdzie wybacza się wszystko ?

Tam, gdzie się wierzyło dla chwil paru miłych.
Teraz już leżących, jak kilka kwiatów zgniłych.
Myślałam, że jesteś inny, jak mój umysł niewinny,
bo mówiłeś ważne rzeczy, ale byłeś wciąż dziecinny.

Własnie takie
o jakich myślałam za życia...
własnie takie
bez pokrycia...
Lecz wrzuciłam je już do morza ze wszystkim rzeczami!
Z żaglami płynął daleko,
gdzie ludzie żyją sami.

W poszukiwaniu osoby,
która jak ja nie wierzy w miłość.
Na litość ! Czy ją znajdę ? Kto następny mną zawładnie ?!

Muszę płynąć dalej, gdy będę chciała przestanę. Lecz na pewno z braku sił nie skonam.

autor

Zuzanna

Dodano: 2007-11-07 15:54:52

Ten wiersz przeczytano 1009 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie