zdrapać te chwile

uciekając od przeszłości
krzyczała podłoga
skrzydła zaplątały się w pajęczynę zwątpienia
żądło paniki kłuje
w pierś
spojrzenie na ludzkie obrazy
pogłębia mnie w moim szaleństwie
nie da się zdrapać blizn tamtych chwil
nie ma ratunku i nigdy nie było

jestem skazana na obłęd
muszę wszędzie zabierać
siebie samą
to uczucie wszystko psuje
ugięły sie kolana pod ciężarem wspomnień
gdzie maszerują polegli żołnierze
upiorne uśmiechy dzieci
naruszały rzeczywistość koszmarem swojego dotyku
czasem moje serce zapomina bić

Czesem nie potrafimy sie uwolnić od naszej przeszłości, wspomnień. Ten ciężar bezsilności ugina nam kolana i nie jesteśmy w stanie zrobić nic...

autor

Peace Angel

Dodano: 2006-08-26 14:27:08

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie