ZEGNAJ

To juz ostatni wiersz, jaki dostaniesz ode mnie.
Przez trzy lata pisalam Ci je wiernie.
Nadszedl czas by sie pozegnac- choc niebardzo wiem jak ta role odegrac.
Od tylu lat kochalam tylko Ciebie, nikogo nie dopuszczalam do siebie.
Od tylu lat zasypialam z nadzieja pod poduszka.. hmm jakbym wierzyla, ze milosc jest dobra wrozka.
Zylam wspomnieniami, ktore juz dawno za nami!
Nie nadazalam za nowymi chwilami.
Przez trzy lata czulam dotyk piasku z tamtej plazy, wierzylam,ze jeszcze raz to wszystko sie wydarzy.
Dzis wiem,ze te dni wcale nie mialy zamiaru wrocic,
przygasly po to by calkiem sie skruszyc.
Wiec przygladamy sie w bezruchu, milosci, ktora kona.. jak morska fala zmywa z brzegu nasze imiona..
Co sie z nami stalo?
SLONCE MOJE!
..przeciez bylismy szczesliwi we dwoje!
A moze to kolejne minione marzenie, moze kolejne bezlitosne zludzenie.
Jak moglismy takie uczucie przegrac?!
Jak teraz mam Cie pozegnac?!
Jak pogodzic sie z myslami, ze z Kims innym wymienie sie obraczkami?
Ze przed oltarzem pocaluje mnie Ktos inny .. sama juz nie wiem kto temu jest winny.
Lecz nie mam dla Ciebie juz wiecej lez;
A TO DLA CIEBIE OSTATNI JUZ WIERSZ...
zegnaj Slonce Moje!

autor

Kaja Jabłońska

Napisany: 2000-01-01 Dodano: 2007-12-06 01:01:48

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie