"Zgoda buduje"
Ojcowizna rozdarta,
racja kontra nie racji.
Sąsiad ręce zaciera
i przymilnie się łasi.
W żyzne gleby chwast wchodzi,
szybciej pnie się ku słońcu,
a złość rozum odbiera,
waśniom nie wróżą końca.
Na zagrodzie, my braćmi,
w genach wspólna krew płynie.
Obcy przyjdzie i zdepcze,
nasz dorobek, religię
swoją miarą odmierzy,
nie zapyta o zdanie.
Zgody szukać będziemy,
lecz spóźniony to lament.
autor
Celina Ślefarska
Dodano: 2016-01-31 15:43:37
Ten wiersz przeczytano 2237 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Racja, najważniejsza jest racja stanu, opozycja o tym
zapomina.
Po 'zagrodzie' dałabym przecinek Celinko.
Miejmy nadzieję, że do tego nie dojdzie. Wiersz na
czasie.
Pozdrawiam serdecznie.
Mądry na czasie wiersz
pozdrawiam
Rozłam w kraju, śmierć smoleńska, itd, itp - to
konsekwencje wytworów osobowości paranoicznej
naczelnika z kotem. Historia to kiedyś właściwie
oceni. Naród zaćmiło w 2015 roku, ten naród tak
miewa.... Ale nie ma i nie będzie zgody na "pispulizm"
- i teraz w jego obliczu nie może być zgody.
temat na czasie:)
Wiersz jest bardzo dobra metafora do sytuacji w kraju.
Historia jak wiadomo lubi sie powtarzac. Jednak jako
narod czesto laczymy sklocone szergi gdy kraj w
niebezpieczenstwie; niestety bywalo, ze za pozno.
Bardzo dobry wiersz. Serdecznosci.
Bo ja jestem za zgodą.
lamentów politycznych coś za dużo na beju:) ale na
Zgodę daję punkt;)
Bardzo madre slowa pozdrawiam
Marcepani dzięki za podpowiedź co do tytułu. Jest
akuratny:)
... zgoda buduje, niezgoda rujnuje, zapominamy o
tym... trafna refleksja.