Zielony pomnik
( z kamieni )
Wiatr przywiał
z odległych stron
nasiona marzeń
zakiełkowały
na kamiennym placu
promienie ukradkiem
odwiedzały
zapomniane miejsce
a ptaki w dziobach
dostarczały wody
zielona łodyga
przyozdobiona
listkami spełnień
dojrzewała
kamienie strzegły
tej tajemnicy
dziś na tym placu
potężny dąb stoi
nikt nie wie dlaczego
tylko TY.
24.09 – 25.09.2008.
autor
kazap
Dodano: 2008-12-04 11:38:44
Ten wiersz przeczytano 1346 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Skłaniasz swoim pięknem do myślenia-piękny wiersz
Poprawił sie pan troche , mam nadzieje, że ja tez po
częsci sie przyczyniłam i zbudziłam pana z tego
letargu, poetyckiej zapasci. Nawet całkiem niezle
wyglada ten wiersz . Interpretowac nie bedę bo juz
mi sie nie chce, zmęczona jestem
pięknie to napisałeś duza dawka siły i wiary we własne
możliwości przez ten wiersz się przebija. We własne i
nie tylko zresztą. I nawet kamienie nie przeszkodziły
a wręcz stały się strażnikami...
w miarę upływu czasu z ziarna kiełkuje ujna roślina i
rośnie. a jeśli tylko jest pielegnowana może wydać
dorodne owoce.
Ladny utwor o przeznaczeniu i jej nieodwracalnosci.
Nawet nasze najwieksze marzenia (ktore wydaja sie
nierealne) moga sie spelnic, gdy pomagamy
szczesciu,pdlewamy je i dbamy o nie. Wiara czyni cuda.
Wiara buduje pomniki! Pozdrawiam.
Jestem pod wrazeniem tego pieknego wiersza. Metafory
przemyslane , wspaniale. Wiersz wprost magiczny.,
refleksyjny Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Taki pomnik jest przynajmniej żywy...
Świetnie porównałeś miłość do dębu. Najpierw nasiona
marzeń, zielona łodyga, a z czasem potężny dąb,
którego żadne przeciwności losu nie są wstanie
powalić. Piękny wiersz prosto z serca
Jak zawsze Karolu wiersz wart przeczytania - tyle w
nim ciepła i miłości.
Komentarz Vick Thora jest super.
Podpisuję się pod nim całkowicie.
z okruszka marzeń ...wyrasta czasem wspaniałe
uczucie..a ciepłem miłości chroniona wyrasta na
wspaniałe dzieło...zwane kochaniem .dobrze napisany
wiersz....i zmusza do myślenia...
Dobry wiersz. Dużo w nim tajemnicy i
niedomówień.Wiersz czyta sie lekko i rytmicznie. Forma
wiersza dobra.Ciekawe zakończenie.
Na przysłowiowym kamieniu rodzą się ładne kobiety,
uczucia i miłość . Mógł wyrosnąc także dąb. Dlaczego
wyrósł i czego jest symbolem wie pewnie Autor.
Z nasionka marzeń zielona łodyga wyrosła, z niej to
powstało piękne wielkie, potężne drzewo.Drzewo nadziei
z liśćmi /czyt.wierszami/spełnień.Melancholią i
bielą,nadzieją powiało.
bo on jest ostoja madrosci zycia ciepla i ukrytych
radosci - podoba mi sie bardzo ten wiersz pozdrawiam -
chociaz dodal bym w ostatnim wersie tylko TY i JA
Wspaniały wiersz z ukrytym przesłaniem, jakby radą:)))
Dałeś nadzieję, że i moje marzenie odpowiednio
pielęgnowane doczeka się spełnienia i ... no piękny
wiersz no!