Ziemia widziana z góry
Lecę wysoko hen ku obłokom,
gdzie dolecieć może tylko orzeł.
Spoglądam z góry, na świat ponury,
który stracił uśmiech dobry Boże.
Ta ziemia mała inną się stała,
czy już nikt dopomóc jej nie może?
Niby ta sama lecz nie ta sama
jak ta, co stworzyłeś dobry Boże?
Kiedy na ziemi wszystko się zmieni,
a świat pokryje gęsty, szary pył.
Czy wtedy Panie ty nam pomożesz
żeby znów stał się taki, jaki był?
Czy prośby na nic, zginie w otchłani
brudnych, cuchnących, rozszalałych wód.
Zginie miernota, ludzka głupota,
pójdzie na marne cały ludzki trud.
Nic nie pomoże mój dobry Boże,
nawet tym co latać będą w górze.
Gdy z sił opadną, na ziemię spadną
i w tym ziemskim bagnie się zanurzą.
Zginie na wieki ziemia z człowiekiem,
źródło zła, zakłamania i rozpusty.
Choć tak się stanie, nic się nie stanie,
wszechświat przez to, nie zostanie
pusty.
Pan Bóg łaskawy celem poprawy,
jeszcze raz da szansę taką samą.
Znów stworzy ziemię i ludzkie plemię,
najpierw inną Ewę i Adama.
wrobel
Komentarze (17)
wiele prawdy w tym co piszesz,smutne i
prawdziwe,szanse daje nam Bóg jeszcze .. wszyscy nie
chcą widzieć... wiele ludzi winny mają w tym jak robią
i co robią ,wciąż się nie zastanowią nad
sobą,przyrodą.Co nas czeka nie widomo ,gdybować nie
lubię,kocham ludzi i przyrodę, i nadal się łudzę, że
Bóg Drogi dojrzy może w świecie coś dobre ,ludzi
którzy swą miłością kochają drugiego, tych co wiarę w
sercu noszą innym pomagają , tych co myślą za nim
zrobią, bo drogę swą znają. zainspirowałeś mnie
dziękuję wrobelku .pozdrawiam serdecznie
Zatoporzyłem dziś, ale odnalazłem Cię "wróbelku", bo
wiersz Twój taki.... - jak zawsze - taki... do
czytania i słuchania, bo z melodią co w duszy gra,
Pozdrawiam.
Bardzo obrazowa wizja i jeszcze mi smutniej tak trudno
z tym żyć... z tym co się stało, Ty najlepiej to
rozumiesz... z serca dziękuję, że czytasz moje pisanie
i gorąco pozdrawiam .
niezbadane są wyroki boskie...
witaj,szczęścia szukamy daleko i wysoko a ono na progu
stoi,pozdrawiam
nie przepadam za takimi katastroficznymi wizjami, tak
jakby na świcie nie było piękna a przecież jest a jego
ilośc zalezy od nas... od każdego z nas z osobna...
wróbelku, nie poddawaj się i spojrzyj na świat z
usmiechem :-)
"Choć tak się stanie,nic się nie stanie" - piękna
myśl.Pozdrawiam
Wiersz przecudowny, prześliczny;)
bardzo refleksyjny wiersza przestrzeń pomiędzy
otchłanią a błękitem..pozdrawiam....
Kiedys we wszechswiecie Ziemia sie zagubi,,,byc moze
trafi do innej
Galaktyki,,,a jakies stworzenia,,,zaludnia
planete,,,kim beda ? nie wiemy,,,
Moze nadludzie? w ich swiadomosci
dawne zycie ziemian bedzie gleboko
ukryte,,,
Dobry,,refleksyjny wiersz,,,zmusza do
podrozy w czasie i przestrzeni,,,
Pozdrawiam cieplutko z daleka.
Na ziemi musi być ład i skład a na niebie słońce,
gwiazdy i księżyc ... niech to wszystko w harmonii z
nami się kręci ...:)
Słuchaj. Proszę nie wpadaj w panikę. Miej w nosie
media i to co piszą. W ten sposób człowiek staje się
bezkrytyczny i można nim manipulować. Miej własny
pogląd na sprawę. A pył wywiało już daleko. Pozdrawiam
serdecznie.
Zauważyłem już ostatnio - wysoko latasz(tzn. nie
pierwszy raz użyta tematyka..Wróbel jak orzeł :)..to
może :)..hen, do kosmosu :).. M.
Witaj Wróbelku! Treść wiersza zmusza do myślenia.
Resztę przemilczę, by za dużo nie powiedzieć.
Pozdrawiam.
Wiem, wiem, potrafisz latać... Ponury ? Myślałem, że
z góry wygląda o wiele lepiej :)