Zima na skarpie.
Posmutniała skarpa, cicho skrzypią
drzewa.
Biały dywan śniegu pokrył szare łąki.
Ucichł szum potoków, ptactwo w gniazdach
ziewa,
a na świerkach błyszczą skute lodem
pąki.
Biały dywan śniegu pokrył szare łąki.
Modrzewie i sosny zamarły w bezruchu,
a na świerkach błyszczą skute lodem
pąki,
tak bardzo pragnęły śniegowego puchu.
Modrzewie i sosny zamarły w bezruchu.
Mroźny wiatr w dolinach trzepie
winogronem,
tak bardzo pragnęły śniegowego puchu,
skoczył na czub klonu gwiżdże jak
szalony.
Mroźny wiatr w dolinach trzepie
winogronem.
Już pognał do stawu, na lodzie wiruje,
skoczył na czub klonu, gwiżdże jak
szalony,
mroźną noc i wieczór w powietrzu się
czuje.
Już pognał do stawu, na lodzie wiruje.
Ucichł szum potoków ptactwo w gniazdach
ziewa,
mroźną noc i wieczór w powietrzu się
czuje.
Posmutniała skarpa, cicho skrzypią
drzewa
Komentarze (37)
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze.Nad wodospadem
Niagara zawsze jest lawina turystów. Wszelkiej
narodowości. Skarpa jesienią jest przepięknie
kolorowa, dominują tu klony. Zimą Niagara jest
podświetlana i cudowna noc noworoczna. Kasyno,
przepiękne kwiaty, zimą dekoracje. Była tysiąc
kilometrów od Niagary od początku skarpy, ale ona
jeszcze dalej się ciągnie/1500/ km od Niagary.
Serdecznie pozdrawiam.
Piękny wiersz, chociaż powiało już chłodem. Bardzo mi
się podoba. Serdecznie pozdrawiam Broniu :)
Lodowaty wiatr, aż poczułam jego powiew, podoba mi się
wiersz, pozdrawiam serdecznie:)
Obrazowo ujęłaś ten zimowy widok przyrody.
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam
Marek
Piękny zimowy obraz wyczarowałaś. Pozdrawiam
serdecznie z zachwytem. Pomyślności:)
Piszesz zawsze z sensem i zrozumiale!
Na granicy SA i Kanady znajduje się jeden z
przyrodniczych cudów świata, Wodospad Niagara. Jego
historia liczy 12 tyś. lat.
Eskarpment ma 1500 km. długości.