Zima nad Niagarą /pantum/

Stoję na balkonie, chcę nacieszyć oczy.
Wzrok mój skierowałam do niagarskich sadów.
Biały puszek śniegu posypał dziś w nocy.
Jeden z najpiękniejszych śniegowych opadów.

Wzrok mój skierowałam do niagarskich sadów.
Cichutko oddycham, by nie spłoszyć ciszy.
Kojoty odchodzą, nie było napadów.
Słyszę pieśń o wiośnie, już w powietrzu wisi.

Cichutko oddycham, by nie spłoszyć ciszy.
Winogrona w rzędach jak staruszki babki.
Każdy krzak już zasnął, żaden z nich nie słyszy.
Oprócz srebrnej sukni mają śnieżne czapki.

Winogrona w rzędach, jak staruszki babki.
Obsypane śniegiem aż po same pachy.
Oprócz srebrnej sukni mają śnieżne czapki.
Na mrozy się skarżą postrzępione strachy.

Odsypane śniegiem, aż po same pachy.
Wiatr hulał z wieczora, śnieg posypał w nocy.
Na mrozy się skarżą postrzępione strachy.
Stoję na balkonie, chcę nacieszyć oczy.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2022-01-26 Dodano: 2022-01-26 02:00:15

Ten wiersz przeczytano 1413 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie