Zimowy wiersz
Ubrane drzewa w kożuchy białe.
Jeszcze niedawno w zieleni stały.
Między konary wpuszczały wietrzyk,
a teraz żadne powiewu nie chce.
Czasami słońce zagrzeje mocniej.
Z kropelek wody utworzy sople
mróz, który pędem z zachodu sunie
jakby na saniach, pewny w zadumie.
Sypią się za nim płateczki liczne,
odbija światło pył krystaliczny.
Lodowa pani spogląda z wdziękiem.
Może i zimno, ale jest pięknie.
autor
Gorzka_kawa
Dodano: 2023-12-05 08:18:27
Ten wiersz przeczytano 841 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Bardzo fajny obrazek zimy która, niespodziewanie -
zbyt szybko, przejęła rządy po pięknej jesieni.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)
Piękne rozmarzenie, pozdrawiam ciepło.
Ładny zimowy obrazek.
Przepiękny wiersz, zima bywa urokliwa.
Pozdrawiam serdecznie :)
Zima ma w sobie dużo uroku i to piękno
płynie z Twoich słów. Sprawiłaś, że czytając,
cieszyłem oczy rozmarzonym krajobrazem polskiej zimy.
Pozdrawiam serdecznie.
I pięknie za oknem jak w tym wierszu - w samej rzeczy.
Nikt nie zaprzeczy.
Wyczarowałaś uroczy romantyczny obraz zimowego
słonecznego poranka. Czytałam z zachwytem. Ślę moc
serdeczności i uśmiechów:)
Jest pięknie. Tak poczułem po przeczytaniu wiersza.
Wspaniały. Pozdrawiam.
Jest pięknie
:)
Prawda, jest pięknie, tak jak w Twoim wierszu (ale i
tak zimy nie lubię)
Piękna Twoja zima, nasza także. Czaruje tak u Ciebie.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Zosiak niech sie stawie według słowa twego:)
Dziękuję wszystkim:)
Podpisuję się pod komentarzem Zosiak.
Miłego dnia:)