Zjawa na polanie

Bzu zapach ze snu budził,obłok księżyc tulił
Gdy wyszła na trawnik w perłowej koszuli
Letnia to noc była i tak lekko mglista
Gdy tak stała pod niebem taka jasna jak iskra
Świetliki fruwały obok niej wesoło
widok był to czarowny gdy rękę swą białą kładła na swe czoło
Widać było westchnienie w jej szmaragdu źrenicach
Lekko twarz swą zmarszczyła i zgasły jej lica
Nic już nie widziałem
pustka do koła
nic nie zaszeleści nic już nie zaszumi
nikt już nie zawoła

autor

Franz

Dodano: 2007-03-19 21:47:49

Ten wiersz przeczytano 859 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie